به گزارش دفتر رسانه و ارتباطات نهضت استادی بسیج قزوین نشست چهارم از سلسله نشستهای عفاف و حجاب باموضوع عفاف و حجاب در قانون جمهوری اسلامی ایران که بصورت برخط شب گذشته برگزار شد .

سریر استاد  دانشگاه وفعال در حوزه زن وخانواده ضمن بیان تاریخچه بی حجابی در ایران بیان داشت : حجاب و عفاف دو واژه مترادف نیستند حجاب پوشش ظاهری و عفاف  قبول باطنی است .

سریر تصریح کرد: به نظر می‌رسد بین مفهوم شخصی بودن و حریم خصوصی خلط معنا صورت گرفته است. آنچه که ربطی به دیگران ندارد و بدون مجوز و حکم قانون کسی اجازه مداخله، تجاوز و تجسس در آن را ندارد، حریم خصوصی است نه لباس پوشیدن. بر اساس اسناد بین‌المللی و هم قوانین داخلی از جمله ماده ۱۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر، ماده ۱۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، اعلامیه اسلامی حقوق بشر هر سه اذعان دارند حریم خصوصی یعنی احدی حق ندارد به اسم شرافت، مسکن، شغل و حقوق فرد دیگر و مکاتبات و مراسلات مداخله‌ی غیر قانونی کند و یا تجسس و تجاوز کند و قوانین از فرد در مقابل این مداخلات و تجاوزات غیرقانونی حمایت می‌کند. پس پوشش داخل حریم خصوصی نیست. این مقوله هم بر اساس اسناد و قوانین بین المللی و هم قوانین داخلی قابل اثبات است و کسی نمی تواند مدعی شود که پوشش در جامعه شخصی است

کارشناس زن و خانواده افزود :  ۵ کنوانسیون بین‌المللی داریم که ایران به هر ۵ تا ملحق شده است: کنوانسیون منع مجازات و کشتار دسته جمعی که در سال ۱۹۴۶ مصوب شده است، کنوانسیون تکمیلی لغو بردگی سازمان‌ها و اعمال مشابه بردگی در سال ۱۹۵۷ مصوب شده است، کنوانسیون بین‌المللی رفع تبعیض نژادی مربوط به سال ۱۹۶۵، کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان و پروتکل الحاقی آن سال ۱۹۶۷ و کنوانسیون بین‌المللی لغو و مجازات جنایات آپارتاید که مصوب سال ۱۹۷۳ هست. حریم خصوصی در اسناد بین‌المللی اینگونه تعریف شده است؛ کجای این اسناد آمده است که پوشش جز حریم خصوصی افراد است که اگر من هر جوری لباس پوشیدم به کسی ارتباط ندارد. در قوانین داخلی نیز در اصول ۲۲، ۲۵ و ۳۹ قانون اساسی دقیقاً همین مواردی که در اسناد بین‌المللی جز حریم خصوصی در نظر گرفته شده است در اینجا هم در نظر گرفته شده و در قانون مجازات اسلامی مواد ۵۸۰ و۵۸۲، در قانون احترام به آزادی‌های مشروع و پوشش شهروندی بند ۶ و ۸ به این موضوع اشاره می‌کند که باز شامل مسکن و همان مواردی که در اسناد بین‌المللی اشاره شد می‌شود و به هیچ عنوان شامل پوشش نمی‌شود. پس نه تنها پوشش جز حریم خصوصی نیست بلکه نوع پوشش افراد در جامعه تأثیرگذار هم هست.

این استاد دانشگاه تصریح کرد : در ماده 18  عدم رعايت حجاب اسلامي  در جامعه یکی از جرائم و خطاها در کنار سایر جرائم آمده است .  چنانکه در ماده 19 خط مشی كلي و اصول برنامه هاي سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران آمده که ، کلیه برنامه ها به ویژه اخبار، مسائلی که ، پخش آن موجب فساد و هتک حرمت جامعه پرهیز گردد.

سریر در ادامه افزود : رعايت حجاب و پوشش و عفاف يكي از بزرگترين شاخصهاي ارزشانسانی و یکی از نشانه های سلامت جامعه است . حجاب و حفظ عفت عمومي نه تنها فريضهاي واجب است، بلكه اهتمام برای رعایت آن ازمصادیق دعوت به خیر در امر به معروف و نهی از منکر است . و باید با روشی که کمتر تنش داشته باشد امربه معروف و نهی از منکر کنیم . برای حجاب حدود داریم وآن صرفا فرهنگی نیست بیشتر قانونی و شرعی  است و عایت آن نیز واجب می باشد .

 در پایان  نشست اساتید سوالات خود را مطرح و پاسخ دریافت داشتند .